۱۳۹۱ دی ۶, چهارشنبه

تجمع اعتراضی کارگران صنایع فلزی مقابل استانداری تهران‎


حدود ۱۸۰ کارگر کارخانجات صنایع فلزی شماره ۱ و ۲ از ساعت ۱۰ صبح روز گذشته در اعتراض به عدم پرداخت سنوات خود و بی‌توجهی مسئولین استانداری تهران به وعده‌‌هایشان در مقابل این استانداری دست به تجمع اعتراضی زدند.
به گزارش تارنمای اتحادیه آزاد کارگران ایران، در آخرین تجمع اعتراضی این کارگران که روز ۲۳ آبانماه در مقابل معاونت استانداری تهران برگزار شد مسئولین استانداری به آنان وعده دادند حداکثر ظرف مدت یک ماه مالکین را وادار به پرداخت سنوات کارگران خواهند کرد و چنانچه اینکار انجام نشود خود استانداری راسا از محل تسهیلات استانداری سنوات کارگران را پرداخت خوهد نمود. اما پس از گذشت بیش از چهل روز از این وعده‌ها و پیگیری نماینده‌های کارگران در این مدت، خبری از تحقق وعده‌های داده شده از سوی استانداری نشد. به همین دلیل این کارگران روز گذشته با برگزاری مجمعی در محل کارخانه و شنیدن گزارش نماینده‌های خود تصمیم به تجمع امروز در مقابل استانداری تهران گرفتند.
کارگران در این تجمع پلاکارد بزرگی را در دست داشتند که در آن نوشته بودند: ما کارگران بازنشسته صنایع فلزی بیش از سه سال است سنوات خود را دریافت نکرده‌ایم. پس از گذشت یک ساعت از این تجمع، مسئولین استانداری کارگران معترض را به داخل استانداری هدایت کردند و از آنان خواستند نماینده‌هایی جهت مذاکره انتخاب کنند اما کارگران اعلام کردند ما حاضر به هیچ مذاکره‌ای نیستیم و شخص استاندار باید پاسخگوی ما باشد.
بدنبال این وضعیت و از آنجا که استاندار تهران در محل نبود معاونت بازرسی استانداری از کارگران خواست تا بروند و از مالک شکایت کنند. وی در حالی این توصیه را به کارگران کرد که طی یک ماه گذشته هر گونه شکایات از کارفرمای صنایع فلزی و مصادره اموال وی در مراجع قضایی ممنوع شده است و شکایتهای سال های گذشته این کارگران نیز به جایی نرسیده است و از سوی دیگر مسئولین استانداری بدنبال تجمع این کارگران در روز ۲۳ آبان ماه گذشته به آنان قول دادند ظرف مدت یکماه سنوات همه آنان را پرداخت پرداخت خواهند کرد.
به همین دلیل کارگران تجمع کننده از اظهارات معاونت بازرسی استانداری تهران بشدت خشمگین شدند بطوریکه برخی از کارگران با نشان دادن دست و پاهای معیوب شده خود فریاد اعتراضشان را بلند کردند و مامورین امنیتی استانداری در اقدامی تحریک آمیز تلاش کردند برخی از آنان را از جمع کارگران جدا کنند که با عکس العمل شدید کارگران موفق به اینکار نشدند.
در ادامه این تجمع و کشمکش میان مسئولین استانداری و کارگران، معاونت بازرسی استانداری تهران از کارگران خواست تا فردا دست به تجمعی نزنند و نماینده‌های خود را جهت رسیدگی به خواست‌هایشان به استانداری بفرستند اما کارگران با پایان دادن به تجمع خود در ساعت ۳۰/۱۲ ظهر اعلام کردند ما فردا با تجمع در محل کارخانه منتظر پاسخ عملی به خواست‌هایمان خواهیم شد و چنانچه مانند همیشه وعده‌های توخالی داده شود به سمت استانداری حرکت خواهیم کرد.
بنا بر اظهار کارگران تجمع کننده، کل مطالبات آنان دو میلیارد و دویست میلیون تومان است و استانداری تهران در حالی آنان را برای پرداخت این مبلغ سر می‌دواند که طی یک ماه گذشته از سویی هر گونه شکایت و ضبط اموال کارفرما در مراجع قضایی ممنوع شده است و از سوی دیگر بنا بر اذعان خود مسئولین استانداری ۱۰۰ میلیارد تومان دارایی نقدی سهامداران عمده کارخانه‌های صنایع فلزی شماره ۱ و ۲ بلوکه شده است اما علیرغم تمام این‌ها و محرز شدن انواع کلاهبرداریهای کارفرما از کارگران بازنشسته، آنان همچنان و بناچار برای پیگیری دریافت سنوات خود اسیر هستند.
بنا بر گفته این کارگران، کارفرمای این دو کارخانه طی سالهای گذشته بطور مداوم اقدام به کلاهبرداریهای متعدد از آنان کرده است. بطوریکه وی در یک دزدی آشکار از کارگران بازنشسته با بهانه پرداخت سنوات آنان، این کارگران را به بانک سرمایه جهت دریافت وام معرفی کرده بود تا آنان وام را به نام خود دریافت کنند و اقساطش را کارفرما به بانک پرداخت کند. اما کارفرما علیرغم اینکه وام به نام کارگران بوده است و بانک از کارگران سفته دریافت کرده بود این وام را یکجا خود برداشته و هیچ قسطی نیز به بانک پرداخت نکرده است. به این ترتیب وی در یک کلاهبرداری آشکار از کارگران بازنشسته نه تنها سنوات آنان را پرداخت نکرده بلکه آنان را وادار به دریافت و باز پرداخت وامی کرده است که خود همه را برداشت کرده است.
لازم به یادآوری است بدنبال تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته کارخانه‌های صنایع فلزی شماره ۱ و ۲ یکی از خواستهای آنان عودت سفته‌هایشان از بانکهای شهر و سرمایه بوده است که در حال حاضر بانک سرمایه مجبور به عودت این سفته‌ها شده است اما بانک «شهر» هنوز سفته‌های این کارگران را پس نداده است.
بنا بر این گزارش حدود ششصد کارگر شاغل کارخانه‌های صنایع فلزی شماره ۱ و ۲ نیز مدت دو ماه است دستمزدهای خود را دریافت نکرده‌اند. در حال حاضر و بدنبال تجمعات اعتراضی کارگران شاغل این کارخانه‌ها از مهر ماه سال جاری به این سو مدیریت دولتی در آن‌ها مستقر شده است با اینحال تغییری در وضعیت پرداخت بموقع دستمزدهای کارگران ایجاد نشده است و در طول دو ماه گذشته در دو مرحله و در هر مرحله فقط یکصد هزارتومان به ششصد کارگر شاغل در این کارخانه‌ها پرداخت شده است.

پلاکارد کارگران معترض اهوازی در مقابل احمدی‌نژاد


روز گذشته محمود احمدی نژاد به همراه چند تن از وزیرانش به اهواز سفر کرد تا کارخانه تصفیه شکر شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا را افتتاح کند. اما آنها با کارگرانی رو به رو شدند که به تعویق نزدیک به دو ساله در پرداخت حقوق خود اعتراض داشتند.
در عکس های منتشر شده در خبرگزاری ایرنا، ایسنا و فارس صرفا تصاویری از سفر رئیس دولت و این مراسم منتشر شده است. اما در گزارش تصویری خبرگزاری مهر، در کنار تصاویر افتتاح کارخانه، دو عکس از تجمع تعدادی از کارگران نیز به چشم می خورد که نسبت به عقب افتادن حقوق خود برای مدت ۲۲ ماه! اعتراض می کنند. بر روی یکی از پلاکاردهای این معترضین نوشته شده: «ما گرسنه ایم، ۲۲ ماه است حقوق نگرفته ایم». همچنین بر روی پلاکارد دیگری نیز نسبت به همکاری نکردن استانداری برای حل مشکل کارگران کارخانه قند اهواز اعتراض شده است.







مرگ 270 هزار ایرانی در تصادفات 11 سال گذشته

آمارهای سازمان پزشکی قانونی نشان می‌دهد از سال 1380 تا امروز بیش از 270 هزار شهروند ایرانی جان خود را در تصادفات رانندگی از دست داده اند.
آمار فوتی های سال 91 در تصادفات رانندگی
به گزارش خبرنگار مهر، آنچه از آمارهای پزشکی قانونی کشور استخراج شده است از کل فوتیهای حوادث رانندگی هشت ماهه امسال 11 هزار و 74 نفر مرد و سه هزار و 52 نفر زن بودند که در این مدت سه هزار و 937 مورد از تلفات حوادث رانندگی در مسیرهای درون شهری،‌ هشت هزار و 718 مورد در مسیرهای برون شهری، ‌یکهزار و 397 مورد در مسیرهای روستایی و 74 مورد در مسیرهای نامعلوم ثبت شده‌است.
 
بیشترین آمار فوتی های تصادفات در استانها (8 ماهه 91):
  •  تهران: 1102
  • فارس: 1078
  • خراسان رضوی: 1048
کمترین آمار فوتی های تصادفات در استانها (8 ماهه 91):
  • ایلام: 107
  • کهگیلویه و بویر احمد: 126
  • خراسان جنوبی: 156

۱۳۹۱ آذر ۱۸, شنبه

متوسط درآمد ماهانه یک خانواده در تهران: جنوب شهر۷۰۰‌ هزار تومان/ شمال شهر۱۲‌میلیون تومان


یشی گرفتن خرج از دخل، این اتفاقی است که این روز‌ها به واسطه نوسانات نرخ ارز و افزایش بیش از صددرصدی قیمت‌ها در جامعه رخ داده و مردم را در تنگنای معیشتی قرار داده است. در این آشفته بازار اما هستند افرادی که این نوسانات و افزایش قیمت‌ها نه تنها وضعیت اقتصادی آن‌ها را به چالش نکشیده است بلکه میزان ثروت آن‌ها با این نوسانات رشد کرده است.
دخل و خرج؛ دخلی که برای کارگران وابستگی بالایی به دستمزد‌ها دارد و خرج هم که این روز‌ها سنگینی آن قامت اکثر کارگران را خمیده‌تر از گذشته کرده است. افزایش چندباره قیمت‌ها پس از هدفمندی و تاثیرپذیری قیمت کالاهای اساسی و مصرفی از نوسانات نرخ ارز این سنگینی را دوچندان کرده است و به نظر می‌رسد قیمت‌ها دیگر خیال رام شدن ندارند. خط فقر یک‌میلیون و ۳۵۰‌هزار تومانی اعلام شده (غیررسمی) برای کارگران و به شماره افتادن نفس این قشر نیز مفهومی جز اینکه کارگران بازندگان اصلی خواهند بود، ندارد.
نگاهی به شرایط اقتصادی و سبد هزینه خانوار‌ها در شمال و جنوب شهر شاید بتواند تصویر شفاف‌تری از وضعیت این روزهای قشر کارگر و متوسط رو به پایین جامعه ارایه دهد. براساس این گزارش متوسط قیمت خرید مسکن در شمال شهر تهران برای هر مترمربع هفت‌میلیون تومان است. اگر از شنیدن این قیمت تعجب کردید، باید بدانید این روز‌ها در مناطق خوش‌نشین شهر قیمت‌ها سر به فلک کشیده‌اند و در بسیاری از موارد قیمت‌ها توافقی بوده و از عرف و منطق خاصی پیروی نمی‌کند.
مصالح استفاده شده و امکانات جانبی مهم‌ترین مولفه‌های تعیین قیمت مسکن در این مناطق هستند؛ مناطقی که در آنجا آپارتمان با عمر بیش از ۳۰ سال مترمربعی ۳۵‌میلیون ریال قیمت می‌خورد.
اگر گذرتان به آژانس‌های معاملات ملکی در کامرانیه، فرمانیه، نیاوران، فرشته، محمودیه، مقصودبیک، باغ فردوس یا زعفرانیه افتاد، آمادگی شنیدن ۳۰‌میلیون تومان برای هر مترمربع از یک آپارتمان لوکس را داشته باشید. در طرف مقابل و مناطق جنوب شهر اما قیمت هر مترمربع آپارتمان نزدیک به یک‌میلیون و ۸۰۰‌هزار تومان برآورد می‌شود.
اجاره خانه نیز از جمله هزینه‌هایی است که به تنهایی قسمت اعظم یا تمام درآمدهای ماهانه خانواده را می‌بلعد. متوسط ۱۵‌میلیون تومان رهن یک واحد ۶۰ متری در جنوب شهر در حالی است که واحدی به همین متراژ در شمال شهر ۷۰‌میلیون تومان رهن داده می‌شود. داستان رهن در مناطق خوش‌نشین همچون خرید است و میزان رهن براساس امکانات، متریال، طبقه و چشم‌انداز تعیین می‌شود. با در نظر گرفتن موارد ذکرشده می‌توان گفت متوسط ۷۰‌میلیون تومانی برای رهن یک واحد ۶۰ متری در شمال شهر تنها برای واحدهای معمولی و نوساز است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد اکثر خانواده‌های ساکن در بالای شهر درآمدی بیش از هشت‌میلیون تومان دارند. متوسط درآمد ماهانه ۱۲‌میلیون تومانی در شمال شهر برای خانواده چهارنفری و با احتساب شاغل بودن یک نفر در خانواده است. البته نباید فراموش کرد درآمد تمام خانواده‌های ساکن در این مناطق چند‌میلیونی نیست و خانواده‌های ساکن روستاهای دیروز را که پس از توسعه شهر در زمره شمال‌شهرنشینان قرار گرفته‌اند، باید از این فهرست جدا کرد. به هر حال درآمد سالانه یک خانواده چهارنفری با احتساب شاغل بودن یک فرد سالانه به بیش از ۱۴۴‌میلیون تومان می‌رسد. درآمد ماهانه یک خانواده چهارنفری در پایین شهر اما به شرط شاغل بودن دو نفر در خوشبینانه‌ترین حالت به ۷۰۰‌ هزار تومان می‌رسد.
بر همین اساس درآمد سالانه یک قشر تنها هشت‌میلیون و ۴۰۰‌هزار تومان خواهد بود. بر همین اساس هزینه‌های بهداشت و درمان از جمله هزینه‌هایی است که می‌تواند خانواده با درآمد و هزینه متوسط را به یکباره به زیر خط فقر سوق دهد.
متوسط هزینه بهداشت و درمان سالانه یک خانواده چهارنفره در جنوب شهر (هزینه‌های پزشکی جاری و بدون احتساب دندانپزشکی، بیماری‌های خاص و جراحی) نزدیک به یک‌میلیون تومان است چراکه در بسیاری از مواقع افراد به واسطه هزینه‌های سنگین از مراجعه به پزشک خودداری کرده و به خوددرمانی روی می‌آورند. متوسط هزینه‌های درمان خانواده‌های شمال‌شهر اما صرف‌نظر از هزینه‌های دندانپزشکی، بیماری‌های خاص و جراحی به بیش از ۱۵‌میلیون تومان می‌رسد.
تحصیل در تهران اما قیمت‌هایی به مراتب شنیدنی‌تر دارد. هزینه ۱۸‌میلیون تومانی برای تحصیل یک دانش‌آموز دبیرستانی شاید در نگاه اول چندان هم زیاد نباشد ولی زمانی که این میزان هزینه برای تحصیل یک دانش‌آموز (شامل هزینه‌های سرویس رفت و آمد، معلم خصوصی، نوشت‌افزار و ثبت‌نام) را در کنار هزینه یک‌میلیون تومانی برای یک دانش‌آموز دبیرستانی در جنوب شهر قرار می‌دهید و میزان ورود به دانشگاه‌های طراز اول و دولتی در این مناطق را با هم مقایسه می‌کنید، این رقم بسیار زیاد و آزار‌دهنده نشان می‌دهد.
به هر حال چگونه تحصیل کردن در شمال شهر یکی از مولفه‌های مهم محسوب می‌شود؛ مولفه‌هایی که موجب ازدیاد مدارس غیرانتفاعی و معلم خصوصی شده است. بررسی هزینه‌های تغذیه در مناطق یاد شده اما نتایج جالبی دارد. شیوه تغذیه در شمال شهر بسیار متفاوت‌تر از سایر نقاط است.
متوسط هزینه خوراک یک خانواده چهارنفری در مناطق خوش‌نشین به واسطه شیوه زندگی و برخی تجملات به سه‌میلیون تومان در ماه می‌رسد. هفته‌ای چند وعده صرف غذا در رستوران و پر کردن سبد غذایی با مواد لوکس از جمله لابستر و خاویار کافی است تا سالانه به طور متوسط ۳۶‌میلیون تومان هزینه تغذیه یک خانواده چهارنفره شود. این هزینه در شمال شهر برای تغذیه یک خانواده چهارنفری در حالی است که این میزان در جنوب شهر ماهانه به طور متوسط ۶۰۰‌هزار تومان است. خلوت بودن سبد غذایی و حذف آرام گوشت و مرغ از آن نیز نتوانسته تاثیری در میزان هزینه سالانه تغذیه یک خانوار چهارنفره بگذارد و در حال حاضر این رقم به هفت‌میلیون و ۲۰۰‌هزار تومان رسیده است.

اعتصاب کارگران شرکت‌های پیمانکاری فازهای ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی


 بحران، ورشکستگی، اعتصاب و اخراج نیروی کار جدیدترین اخباری است که از پارس جنوبی گزارش می شود. بدین ترتیب با وجود گذشت شش سال، قرارگاه خاتم الانبیاء سپاه نه تنها نتوانسته فازهای ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی را به بهره برداری برساند، بلکه مطالبات شرکت های پیمانکاری را هم پرداخت نکرده و کار به اعتراضات کارگری و اعتصاب و ناآرامی کشیده است.
براساس گزارش های رسیده به کلمه، پرداخت نشدن مطالبات کارکنان برخی فازهای مهم و سرنوشت ساز پارس جنوبی، باعث اعتصاب و ناآرامی در این مجموعه شده است.
شرکت های پیمانکاری فازهای ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی (شرکت های پتروپارت، پایندان، دریا ساحل فارس اسکات) که در عسلویه فعالیت می کنند، به دلیل عدم پرداخت مطالبات توسط کارفرمای مجری طرح (شرکت آریا نفت شهاب، متعلق به سپاه پاسداران) در آستانه ورشکستگی هستند.
این شرکتها عیدی سال گذشته و حقوق معوقه پرسنل را از مرداد ماه تا کنون پرداخت نکرده و در ماههای اخیر نیز اقدام به اخراج  پرسنل خود کرده اند. مشکلاتی که دست به دست هم داده تا کارگران بعضی از این شرکت ها از شنبه گذشته دست به اعتصاب آرام بزنند.
بر اساس این گزارش، همچنین در پی بدقولی و خلف وعده جدید شرکت آریا نفت شهاب، کارگران روز جمعه پس از هجوم به دفاتر کارفرما، خسارت زیادی به اموال آنها وارد کرده اند.
نکته قابل توجه آنکه در حالی از پیشرفت ۹۰ درصدی فازهای ۱۵ و ۱۶ پاری جنوبی در خبرگزاری ها خبر داده می شود که براساس گزارش رسیده به کلمه، این فازها در بهترین حالت دو سال تا آغاز به کار فاصله دارند.
این در حالی است که پیش از این مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس از آغاز تولید گاز در پالایشگاه‌های فاز ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی تا آبان ماه سال جاری خبر داده و  گفته بود: بر اساس برنامه تدوین شده، تولید زودهنگام گاز از فاز ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی با ۷ حلقه چاه کلید می خورد تا امکان انتقال حدود ۴۸۰ تا ۵۰۰ میلیون فوت مکعب گاز به پالایشگاه‌های ساحلی فراهم شود.
 این وعده را ۲۱ شهریور ماه خبرگزاری فارس وابسته به سپاه به نقل از وزیر نفت به آخر سال موکول کرد و گفت: “با روند فعالیت در پارس جنوبی، فازهای ۱۵ و ۱۶ آن تا پایان سال‌ جاری در مدار تولید قرار خواهد گرفت.”
با این وجود ایسنا پس از آخرین بازدید وزیر سپاهی نفت، زمان بهره برداری را آخر پاییز اعلام کرد و نوشت: اگرچه برای برداشت گاز از این فاز تاریخ های متفاوتی مانند پاییز ۹۰ و تابستان ۹۱ اعلام شده بود اما این‌بار طبق جدیدترین وعده مسوولان تولید گاز از این فاز تا پاییز امسال محقق می‌شود.
براساس گزارش خبرگزاری ها هم اکنون پیشرفت فاز ۱۵ و۱۶ پارس جنوبی به ۸۹ درصد رسیده است. گزارشی که بر اساس شواهد موجود، غیر واقعی به نظر می رسد.
به گزارش کلمه، این طرح که مثل بسیاری دیگر از پروژه ها این روزها با بحران دست و پنجه نرم می کند، از جمله طرح هایی است که در دستور کار پروژه‌های مهر ماندگار در صنعت نفت قرار گرفته و از قضا بر اساس برنامه باید به تولید زودهنگام برسد. طرحی که آیینه تمام نمای دیگر پروژه های مهر ماندگار است.
البته این وعده ها موضوع تازه ای نیست و هر ساله اواخر تابستان و پاییز و زمستان موعدی شده برای وعده بهره برداری از این فازهای پارس جنوبی، وعده ای که هم چنان محقق نشده است. جالب تر آنکه  قرارداد توسعه‌ فازهای ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی به ارزش دو میلیارد و ۹۶ میلیون دلار بین شرکت ملی نفت و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا (ص) اوایل تیر ماه سال ۱۳۸۵ به امضا رسید و عملیات اجرای این دو فاز از سال ۱۳۸۶ آغاز شده است.
قرارداد ساخت پالایشگاه این دو فاز نیز بین شرکت ملی نفت ایران به عنوان کارفرمای اصلی و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء (ص) به عنوان مسوول بخش خشکی و نماینده‌ پیمانکاران در طرح و شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران به عنوان مسوول بخش دریا بسته شده است.
هم‌چنین ساخت سکوها و سازه‌های فوقانی آن‌ها از سوی دو شرکت ایزوایکو و صف با نظارت شرکت تاسیسات دریایی انجام می‌شود و ساخت لوله‌های دریایی و مدیریت بخش دریا نیز مستقیما بر عهده‌ شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی است.
درآمد حاصل از فروش محصولات تولیدی فاز ۱۵ و۱۶ پارس جنوبی معادل سه میلیارد دلار تخمین زده شده است، در آمدی که عدم نفع آن بااحتساب تاخیر در زمان بهره برداری از آن اعداد و ارقام نجومی خواهد بود.
هدف‌ از طرح توسعه فاز ۱۵و ۱۶ پارس جنوبی تولید روزانه ۵۰میلیون متر مکعب گاز طبیعی، ۸۰ هزار بشکه میعانات گازی، ۴۰۰ تن گوگرد و سالانه یک میلیون تن گاز مایع (ال.پی.جی) و یک میلیون تن اتان است.
تاسیسات‌ دریایی‌ و ساحلی‌ این‌ دو فاز مشترک گازی از دو سکوی‌ حفاری‌ تولید شامل‌ ۲۴ حلقه‌ چاه‌، دو رشته‌ خط‌ لوله‌ ۳۲ اینچ‌ دریایی‌ انتقال‌ گاز به‌ طول‌ تقریبی‌ ۱۰۰ کیلومتر، دو خط‌ لوله‌ ۴٫۵ اینچی‌ انتقال‌ محلول‌ گلایکول‌ به‌ طول‌ تقریبی‌ ۱۰۰ کیلومتر، واحدهای‌ شیرین‌سازی‌ گاز و سرویس‌های‌ جانبی است.
خبرآنلاین در شرح این تاخیرها چندی پیش گزارش داد: درشرایطی مسوولان نفتی کشور بر تامین منابع مالی پارس جنوبی تاکید دارند که بسیاری از کارشناسان دلیل این تاخیرها را در عدم تامین به موقع منابع مالی فازهای این میدان جستجو می کنند.
معاون اسبق امور بین الملل وزارت نفت معتقد است: پیمانکاران پروژه های عمرانی کشور از جمله پیمانکاران پارس جنوبی به دلیل کمبود نقدینگی ناشی از عدم پرداخت بموقع صورت وضعیت های آنها با مشکل مواجهند،زیرا دولت به موقع صورت وضعیت پیمانکاران را پرداخت نمی کند و در نتیجه پیمانکاران نیز قادر به پرداخت حقوق کارکنان خود نیستند.
به گفته هادی نژاد حسینیان بر اساس قانون هدفمندی یارانه ها قرار بود که منابع حاصل از آزادسازی قیمت ها به عنوان منابع توسعه پروژه های زیر بنایی در اختیار صنعتگران و سازندگان تولیدی قرار گیرد. این در حالی است که دولت این عناوین را بابت کسری بودجه هزینه کرده است. در نتیجه منابع بودجه های عمرانی نیز به موقع تخصیص نیافته که این عامل نیز بر کندی توسعه پروژه ها افزوده است.
طبق وعده مسوولان شرکت نفت، تولید از پنج فاز ۱۲، ۱۵، ۱۶، ۱۷ و ۱۸ میدان گازی پارس‌جنوبی باید به تدریج تا پایان امسال محقق شود که با پیش بینی خبرآنلاین، بعید است که امسال ایران از پارس جنوبی افزایش تولید گاز داشته باشد. چنانچه اخبار دریافتی کلمه نیز وضعیت مجموعه دیگر فازهای ۲۹ گانه پارس جنوبی را وخیم و بحرانی گزارش می کند.

عزم آقایان بر صدقه بگیر کردن کارگران



کارگران نساجی مازندران می‌گویند طبق وعده‌ای که به آن‌ها در جریان آخرین سفر به تهران داده شده است، برای بازگشایی کارخانه و دریافت مطالبات معوقه خود تا پایان آذرماه منتظر خواهند ماند.
در پی سفر هفته گذشته جمعی از کارگران نساجی مازندران به تهران و اقامت دو روزه آن‌ها در محل دفتر مرکزی این کارخانه پایتخت برای تجمع در مقابل نهاد ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی، سرانجام این کارگران شامگاه سه شنبه تهران را به مقصد قائمشهر ترک کردند تا بار دیگر تحقق وعده مسئولان کشوری و استانی را انتظار بکشند.
سعید ابراهیمی نماینده منتخب کارگران نساجی مازندران در این باره گفت: این کارگران در حالی برای پیگیری مطالبات خود در شرایط بد آب و هوایی به تهران آمده و در دفتر مرکزی کارخانه مقیم شدند که هم از بابت تامین هزینه‌های کرایه اتومیبل و خورد و خوراک دچار مشکل بودند و هم از نظر پوشش در برابر سرما و محل اقامت و اسکان سرپناه مناسبی نداشتند.
وی گفت: هر چند در ‌‌نهایت کارگران نساجی مازندران چاره‌ای جز پذیرش وعده نمایندگان مجلس و بازگشت به شهر خود نداشتند اما چنانچه این بار نیز در موعد مقرر هیچ گام مثبت و قابل توجهی در خصوص بازگشایی کارخانه و پرداخت مطالبات کارگران برداشته نشود کارگران به همراه خانواده‌های خود عازم تهران خواهند شد.
گفتند برگردید و تا آخر آذر صبر کنید
نماینده کارگران نساجی مازندران با یادآوری اینکه در جریان این تجمع حدود ۲۰۰ نفر به نمایندگی از کارگران شاغل و بازنشسته نساجی مازندران در روزهای سه شنبه و چهارشنبه هفته گذشته در مقابل نهاد ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی تجمع کردند، گفت: به دنبال این تجمع روز چهارشنبه جمعی از نمایندگان مجلس از جمله نایب رئیس مجلس، رئیس فراکسیون کارگری مجلس، یکی از اعضای کمسیون صنایع و یکی از نمایندگان قائمشهر در مجلس با تجمع کنندگان دیدار کرده و از آن‌ها خواستند تا برای بازگشایی کارخانه و دریافت مطالبات خود تا پایان آذر ماه صبر کنند.
به گفته ابراهیمی یک روز پیش از این نیز کارگران یاد شده در اقدامی مشابه در مقابل نهاد ریاست جمهوری تجمع کرده بودند، گفت: به دنبال این تجمع نهاد ریاست جمهوری به کارگران وعده رسیدگی داده بود.
وی گفت: قرار بود مرکز رسیدگی به شکایات مردمی نهاد ریاست جمهوری در خصوص اعتراض و خواسته‌های کارگرن نساجی مازندران جلسه‌ای را تشکیل دهد که به در پی افزایش آلودگی هوای پایتخت و اعلام تعطیلی دو روزه این شهر نتیجه این جلسه برای کارگران معترض نامعلوم ماند.
آمدیم به تهران چون کسی پاسخگو نبود
تجمع اعتراضی هفته گذشته کارگران نساجی مازندران در تهران پس از آن برگزار شد که نماینده کارفرمای خارجی این کارخانه نتوانست به هیچ کدام از تعهدات خود عمل کند.
پیش‌تر به دنبال تجمع اعتراضی مشابهی که اواخر ماه گذشته در تهران و توسط همین کارگران برگذار شده بود، نماینده کارفرمای خارجی کارخانه نساجی مازندران در حضور جمعی از مقامات و مسئولان استانی و کشوری متعهد شده بود که تا روز ۱۰ آذرماه علاوه بر بازگشایی کارخانه، حدود ۲ میلیارد تومان از مطالبات معوقه کارگران را نیز پرداخت کند.
همچنین به موجب این توافق دولت نیز متعهد شده بود تا درصورت اجرایی شدن وعده کافرما، بابت پرداخت باقیمانده طلب کارگران مبلغ سه میلیارد تومان تسهیلات در اختیار کارفرما بگذارد.
بنا بر ادعای کارگران نساجی مازندران که تا کنون حجم مطالبات معوقه آن‌ها به ۲۸ ماه رسیده است، با گذشت نزدیک به یک هفته از موعد مقرر هنوز نماینده کارفرما به وعده خود عمل نکرده است.
ابراهیمی، نماینده منتخب کارگران نساجی مازندران در این باره می‌گوید: حتی مسئولانی که در جریان توافق یاد شده قرار داشتند نمی‌دانستند که چرا نماینده کافرمای خارجی به تعهدات خود عمل نکرده است.
وی بابیان اینکه کارگران نساجی مازندران هفته گذشته زمانی به تهران آمدند که هیچ مقام مسئولی پاسخگوی برآورده نشدن مطالبات آن‌ها نبود، گفت: هرچند سفر دو روزه این کارگران به تهران موجب دلخوری برخی شد اما واقعیت این است که برای کارگران نساجی مازندران راهی به غیر مراجعه نمانده است.
کارگران صدقه گیر شده‌اند
این فعال کارگری گفت: کارگران نساجی مازندران خواهان بازگشایی کارخانه، دریافت مطالبات معوقه خود و واگذاری اداره و مالکیت کارخانه به دولت هستند.
منتخب کارگران نساجی مازندران در تشریح وضعیت این کارگران گفت: حدود ۸۰۰ کارگر کارخانه نساجی مازندران ۲۸ ماه حقوق و مزایای معوقه طلبکار هستند، خوشبختانه برخی از این کارگزان به موقع بازنشسته شده‌اند و تنها بابت سنوات و حقوق پرداخت نشده طالبکار هستند اما سایر کارگران که آن‌ها نیز بابت حقوق معوقه از کارفرما طلبکار هستند، نه می‌توانند به کار خود ادامه دهند و نه می‌توانند بازنشسته شوند.
وی ادامه داد نتیجه این وضعیت باعث شده تا برای خانواده‌های کارگران نساجی مازندران گرفتاری‌های متعدد اقتصادی-اجتماعی رخ بدهد.
به گفته کارگران نساجی مازندران هم اکنون مسئله تامین معاش انقدر برای آن‌ها و همکارانشان مهم و حیاتی است که به دنبال تعطیلی کارخانه، برخی از کارگران مجبور شده‌اند تا از محل وجوهات شرعی اقوام و خویشان خود مانند صدقه و کفاره گذران زندگی کنند.
کارگران مدیریت دولتی را ترجیح می‌دهند
این کارگران در جریان تجمعات اخیر خود علاوه بر آنکه خواستار بازگشایی کارخانه و پرداخت مطالبات قانونی خود شده‌اند، موضع خلع ید کارفرمای خارجی را نیز خواستار شده‌اند.
نصر الله دریابیگی دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران نیز که از قبل در جریان مشکلات کارگران کارخانه نساجی مازندران قرار دارد به خبرنگار ایلنا گفت: بهتر است مسئولان هرچه زود‌تر مطالبات قانونی کارگران این کارخانه را برآورده کنند.
وی بایادآوری اینکه کارخانه نساجی مازندران زمانی سنبل توسعه و پیشرفت استان مازندران تلقی می‌شد گفت: در سالهای قبل از انقلاب فعالیت این کارخانه آنقدر رونق داشت که حداقل ۶ هزار کارگران در نقاط مختلف مازندران برای این کارخانه کار می‌کردند.
این فعال کارگری با بیان اینکه بعد از انقلاب در نتیجه اشتباه مدیران دولتی این کارخانه به مرور دچار بحران شد گفت: هرچند وضع امروز نتیجه ناکارآمدی مدیران دولتی است اما چون برای کارگران نساجی مازنردان بی‌کفایتی سرمایه گذار خارجی محرض شده است کارگران نظارت دولت را بر وضعیت کنونی ترجیح می‌دهند.
حدود سه سال پیش کارخانه نساجی مازندران از سوی دولت به یک سرمایه گذار خارجی که داری تابعیت کشور ترکیه بود واگذار شد، با وجود آنکه این سرمایه گذار نوسازی کارخانه و افزایش فرصتهای شغلی از جمله تعهدات کارفرمای جدید بود اما در ‌‌نهایت این کارخانه تعطیل و کارگران آن بدون دریافت مطالبت معوقه خود بیکار شدند.
کارگران نساجی مازندران به استناد اسناد موجود می‌گویند: کارخانه در شرایطی تعطیل شده است که بانک ملی بابت خرید ماشین‌آلات جدید و مدرن تسهیلاتی ارزی میلیاردی در اختیار مالک جدید قرار داده است.

بیکاری ۳۰ کارگر قراردادی صنایع فلزی ایران‎


30 کارگر کارخانه صنایع فلزی ایران، پس از اتمام قرارداد توسط کارفرمای دولتی این واحد تولیدی بیکار شدند.
نماینده کارگران صنایع فلزی ایران با اعلام این خبر، به ایلنا گفت: در پی عدم پرداخت معوقات حقوقی کارگران کارخانه صنایع فلزی ایران و اعتراضات مکرر بیش از ۶۰۰ کارگر این کارخانه در مقابل نهادهای دولتی برای رسیدگی به مشکلات کارگران این کارخانه، نماینده‌ای از جانب دولت در کارخانه مستقر شد که متاسفانه بجای ایجاد فضای کسب کار و افزایش اشتغال‌زایی، تعداد ۳۰ کارگر قرار دادی این کارخانه با اتمام قرار داد کاریشان بیکار شده‌اند.
پروین محمدی با بیان اینکه تعداد کارگران اخراجی ظرف هفته‌های آینده افزایش خواهند یافت، افزود: کارگران نگران‌اند که دولت به بهانه کاهش سفارشات کار، همه کارگران قراردادی این کارخانه را اخراج کند.
به گفته محمدی، همچنین نماینده دولتی مستقر در کارخانه در تلاش است با این اقدام خود علاوه بر تعطیلی سالن شماره یک این کارخانه تمام کارگران رسمی را به کارخانه شماره دو انتقال دهند.
این فعال کارگری در ادامه اضافه کرد: هم اکنون حدود ۱۵۰ کارگر رسمی این واحد تولیدی که در شرف بازنشسته شدن هستند با دریافت حقوق خود در منزل بسر می‌برند و به آنان گفته شده تا رسیدن به سن بازنشستگی در منزل باشند.
این نماینده با بیان اینکه نگرانی کارگران این واحد صنعتی به سبب نداشتن امنیت شغلی بیشتر شده است گفت: تنها کمک کارفرمای دولتی کارگران صنایع فلزی ایران بیکار ساختن کارگران قراردادی با هدف تعطیلی کارخانه شماره یک بوده است

حادثه برای دانش آموزان تبریزی: 8 نفر بستری شدند

نشت گاز کلر در یکی از استخرهای سازمان آموزش و پرورش آذربایجان شرقی مسمومیت 12 دانش آموز تبریزی در مقطع ابتدایی را موجب شد.

پرستاران و پزشکان بیمارستان سینای تبریز در حالی که مشغول درمان دانش آموزان حادثه دیده آتش سوزی پیرانشهر بودند شامگاه پنجشنبه صدای آمبولانس هایی را شنیددند که در حال انتقال دانش آموزان حادثه دیده در استخر آموزش و پرورش  استان بودند. 
 
ماجرا از این قرار بود که دانش آموزانی که در حال آموزش دیدن در یکی از استخر های آموزش و پرورش استان در تبریز بودند به دلیل قطعی ناگهانی برق در این استخر با نشت گاز کلر مواجه می شوند. 
اشکان کیافر یکی از دانش آموزان حادثه دیده در گفت و گو با خبرنگار نصر نیوز افزود: تعدادی از دانش آموزان از استخر خارج شده بودند ولی برخی ها مثل من هنوز در استخر بودیم که ناگهان برق رفت و در داخل آب احساس خفگی کردیم. 

وی که دانش آموز کلاس پنجم ابتدایی است و بر حسب علاقه در این دوره آموزشی شنا ثبت نام کرده بود افزود: ناگهان رنگ آب زرد شد و دود غلیظی هوای داخل استخر را پر کرد. 

وی افزود: به شدت احساس خفگی می کردیم که ناگهان دیدم که در بیمارستان هستیم. 
مادر این کودک در گفت و گویی اظهار داشت: به محض تماس با من با توجه به اینکه مسیر خانه مان نزدیک بود سریعا خود را به محل رساندم و دیدم فرزندم با تن خیس در حال گریه کردن در ماشین خواهرم که قبل از من رسیده بود، است. 

وی ادامه داد:این حادثه ما را خیلی ترساند چون وضعیت کودکم بسیار نامناسب بود با وجود اینکه ساعت 2 بامداد جمعه ما را از بیمارستان مرخص کردند ولی محض اطمینان فردا پسرمان را به پزشک متخصص می بریم. 

این گزارش حاکی است، در این حادثه 12 نفر از دانش آموزان حاضر در این استخر دچار مصمومیت با گاز کلر شده بودند که 8 نفر از آنان بامداد روز گذشته از بیمارستان سینا مرخص می شوند و چهار نفر دیگر به دلیل شدت مصمومیت در بیمارستان کودکان تبریز هنوز هم بستری هستند. 

گزارش های تائید نشده حاکی است، ریه یکی از کودکان دچار آسیب دیدگی شدید شده است. 
گزارش نصر نیوز می افزاید، با توجه به اینکه استخر مزبور از استخرهای زیر مجموعه آموزش و پرورش است  امیدواریم مسئولان امر پاسخگوی حادثه پیش آمده باشند.

چاه فاضلاب کارگر را بلعید

سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران از مرگ یک کارگر چاه‌کن در پی محبوس‌شدن در چاه فاضلاب خبر داد. 
 
سید جلال ملکی، در این باره گفت: در ساعت 11:32 روز شنبه وقوع یک حادثه محبوس‌شدن در چاه به سامانه 125 اطلاع داده شد و به دنبال آن ستاد فرماندهی نجاتگران گروه نجات پنج را به محل حادثه واقع در شهرک مرتضی‌گرد، کوچه 12 متری شرقی اعزام کرد. 
 
وی ادامه داد: نجاتگران پس از حضور در محل متوجه شدند که یک کارگر افغان به دنبال پرشدن چاه فاضلاب یک منزل مسکونی مشغول حفر چاه دیگری در مجاورت این چاه بوده که ناگهان دیواره چاه تخریب شده و محتویات چاه فاضلاب کناری به چاه در حال حفر وارد شد. 
 
سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران اضافه کرد: نجاتگران به سرعت وارد عمل شده و از طریق تجهیزات تنفسی و امکانات مخصوص خود، این کارگر را از چاه فاضلاب که مملو از گازهای سمی بود، خارج کردند. 
 
به گفته ملکی، عوامل اورژانس مستقر در محل حادثه، پس از تحویل گرفتن این کارگران 32 ساله افغان، مرگ وی را تایید کردند. 
 
وی همچنین در خصوص علت این حادثه نیز گفت: رعایت‌نکردن اصول ایمنی در حفاری و نیز نزدیکی دو چاه، سبب تخریب دیواره چاه و واردشدن محتویات چاه قدیمی به چاه داخل حفر و در نتیجه مرگ کارگر شد. 
 
به گفته سخنگوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران، نجاتگران در ساعت 12:51 ظهر امروز به عملیات خود خاتمه دادند.

وضعیت انفجاری رشد ایدز در ایران

هم اکنون 24 هزار و 290 نفر در کشور ما مبتلا به ویروس ایدز هستند که تاکنون چهار هزار و 722 نفر فوت کرده‌اند که این آمار نشان می‌دهد، هر دو تا سه سال یک‌بار این ویروس وضعیت انفجاری پیدا می‌کند و افراد بیشتری را مبتلا می‌کند.

کودکان زهان می لرزند

با وجود توزیع هزاران پتو و البسه گرم از سوی جمعیت هلال احمر خراسان جنوبی سرمای شدید هوا در منطقه کوهستانی و زلزله‌زده زهان خواب راحت را از مردم به ویژه کودکان سلب کرده است.

سه روز از زلزله زهان می‌گذرد و همچنان بر خدمت‌رسانی‌ها افزوده می‌ش
ود اما افزایش سردی هوا نیاز زلزله‌زدگان را روز به روز بیشتر می‌کند.

عضو شورای اسلامی شاج با اشاره به قول‌های مسئولان و مشکلات مردم دو روستای شاج و حسین‌آباد گفت: زلزله‌زدگان مکانی برای انباشت وسایل خود که از زیرآوار در می‌آورند ندارد که به ناچار خانواده‌هایی که وسیله نقلیه دارند به روستاهای مجاور یا شهر منتقل می‌کنند ولی روستاییانی که خودرو ندارند مجبورند این وسایل را زیر باران و طوفان گوشه‌ای انبار کنند.

رضا دهقانی در زمینه میزان سرمای شدید هوا به ویژه در شب تاکید کرد: البسه گرم توزیع شده ولی به میزان کافی نیست و شب‌های منطقه کوهستانی شاج و حسین‌آباد بسیار سرد و طاقت فرساست.

وی افزود: شب‌ها مردم به ویژه کودکان و زنان با چندین لباس گرم بر تن می‌خوابند ولی هنوز از سرما به خود می‌لرزند.

گرانی بلیط قطار


شرکت راه آهن جمهوری اسلامی در نوروز امسال، با افزایش قیمت بلیت قطارها بطور متوسط در هر مسیر ۲۲۰۰ تومان موافقت کرد که این افزایش قیمت به دلیل درخواست هایی بود که شرکت ها به دنبال بالا رفتن هزینه ها داشتند.
پس از آن شرکت راه آهن افزایش قیمت بیشتری را به شرکت ها ابلاغ نکرد اما امروز و همزمان با آغاز پیش فروش بلیت قطار برای تاریخ های۲۱ آذرماه تا ۲۴ دی ماه، قیمت قطار شرکت های خصوصی با افزایش قیمت همراه بود.
براین اساس قیمت بلیت قطار نور الرضا در مسیر تهران – مشهد از ۴۳۵۰۰ تومان به ۵۱ هزار تومان رسید. و این درحالی است که خبری مبنی بر افزایش قیمت تاکنون از سوی شرکت راه آهن اعلام نشده است.

۱۳۹۱ آذر ۱۷, جمعه

وضعیت واردات 8 ماهه گوشی تلفن همراه


در مدت 8 ماه ابتدای سال جاری 521 تن گوشی تلفن همراه به ارزش 110 میلیون و 298 هزار دلار وارد کشور شد که نسبت به 276 تن و ارزش 41 میلیون و 372 هزار دلار مدت مشابه سال گذشته، رشد چشمگیری را نشان می دهد.
امارات متحده عربی، جمهوری کره و چین؛ 3 کشور عمده صادرکننده گوشی تلفن همراه با ایران هستند. از طریق امارات متحده عربی در مدت 8 ماه اول سال 329 تن موبایل به ارزش 73 میلیون و 76 هزار دلار وارد کشور شده است.
جمهوری کره 37 تن گوشی تلفن همراه به ارزش 14 میلیون و 991 هزار دلار و چین نیز 80 تن گوشی به ارزش 8 میلیون و 368 هزار دلار به ایران صادر کرده اند.
سهم سایر کشورها در صادرات گوشی تلفن همراه به ایران در مدت زمان 8 ماهه ابتدای سال جاری، 75 تن به ارزش 13 میلیون و 862 هزار دلار بوده است.

بسیاری از کارگران ساختمانی هیچگاه به بازنشستگی نمی‌رسند


کاهش ساخت و ساز مسکن در فصول سرد سال باعث ایجاد فاصله در سوابق بیمه‌ای کارگران ساختمانی می‌شود و از این رو بسیاری از کارگران ساختمانی با کمبود سابقه هیچگاه به سنین بازنشستگی نمی‌رسند.
کاظم خلجی، سرپرست خانه کارگر خرم‌دره درباره یکی دیگر از دلایل ایجاد فاصله بیمه‌ای در سوابق کارگران ساختمانی، گفت: امسال با وجود افزایش قیمت مصالح ساختمانی ساخت و ساز مسکن بیش از فصول سرد سال‌های گذشته کاهش یافته است و به همین دلیل شاهد بیکاری تعداد زیادی از کارگران ساختمانی هستیم که ایام بیکاری اجباری در سوابق بیمه‌ای آنان لحاظ نمی‌شود.
او در ادامه به تشریح دلیل دیگری برای ایجاد فاصله بیمه‌ای پرداخت و افزود: پر کردن سوابق بیمه‌ای برای کارگران ساختمانی منوط به کار است و کارگرانی که به دلایل خاصی همانند اتمام پروژه تا پیدا کردن پروژه دیگر، بین سوابق کاری‌شان فاصله می‌افتد، با وجود آنکه در تمامی مدت کار حق بیمه می‌پردازند اما ممکن است هیچ‌گاه به سن بازنشستگی نرسند.
این فعال کارگری با بیان اینکه قانون باید راه کار مناسبی را برای رفع این مشکل تدبیر کند، اظهار داشت: زمانی که ساخت و ساز کم است دولت باید با تامین منابع مالی مبلغی را برای بیمه کارگران ساختمانی اختصاص دهد تا در زمان بیکاری از این منابع مالی جهت پرداخت بیمه این کارگران استفاده شود.
او در خاتمه ضمن تاکید برتصویب قوانین حمایتی برای کارگران ساختمانی گفت: دولت با حذف سهمیه بیمه کارگران ساختمانی، منابع مالی این طرح را نیز تامین کند تا با از بین رفتن همه موانع دغدغه‌های بازنشستگی این کارگران نیز حل شود.

۱۳۹۱ آذر ۱۶, پنجشنبه

قطعه سازان در معرض خطر تعطیلی کامل

مدیرعامل یکی از شرکت های تولیدکننده جلوبندی خودرو با اشاره به چالش های اخیر صنایع خودرو و قطعه سازی اظهار کرد: تامین مواد اولیه با استفاده از ارز غیر دولتی، هزینه های تولید را شدیداً افزایش داده است. 

به گزارش عصرخودرو، رضا زاده مدیرعامل شرکت LKS در گفت و گو با خبرنگار ما افزود: شرکت های قطعه سازی در زمینه استفاده از فناوری های جدید در سطح بسیار بالایی هستند، اما تهیه مواد اولیه از خارج با توجه به تحریم های بین المللی و عدم تخصیص ارز دولتی ارزان قیمت به آن ها، هزینه های تمام شده را با افزایش چشمگیر مواجه کرده است. 

وی تاکید کرد: شرکت های خودروسازی هم به علت کمبود نقدینگی و گرانی مواد اولیه، توانایی عرضه خودرو با قیمت های فعلی را نداشته و در پرداخت بدهی های خود به قطعه سازان ناتوان شده اند. 

رضازاده خاطرنشان کرد: قطعه سازان به علت بالارفتن هزینه ها و عدم توانایی در افزایش درآمدهای خود، در حال ضرردهی بوده و تولید آن ها به کمتر از نصف رسیده است. 

این فعال صنعت خودرو و قطعه سازی تصریح کرد: هم اکنون بیش از ۷۰ درصد از مواد اولیه محصولات قطعه سازان از خارج تامین می شود که با توجه به رشد هزینه های تمام شده، مشکلات روز به روز افزایش می یابد. 

رضا زاده یادآور شد: ما در زمینه گشایش ال سی هم دچار مشکلات فراوانی هستیم چون هم از ما حمایت نمی کنند و هم بانک های ما تحریم بین المللی هستند و با آن ها نمی توانیم کار کنیم. 

وی افزود: امسال سال حمایت از تولید ملی نام گذاری شد و انتظار می رفت با توجه به فشار بین المللی بر روی اقتصاد ایران، از تولیدکنندگان و سرمایه داران کشور حمایت شود اما متاسفانه چنین نشد و اکنون شرکت ها، کارخانجات و بنگاه های تولیدی با خطر تعطیلی و فروپاشی مواجه هستند. 

وی گفت: تولیدکنندگان در شش ماه گذشته فشار بسیار زیادی را تحمل کرده اند و توانایی حفظ تعادل در برنامه ریزی های مالی و نقدینگی خود و جلب رضایت مشتریان را از دست داده اند که با ادامه این روند شاهد تعطیلی تمامی واحدهای تولیدی در حوزه قطعه سازی خواهیم بود.

اعلام شاخص فساد در ايران

سازمان شفافيت بين‌الملل كه ديروز گزارش مربوط به فساد در جهان را منتشر كرد، اعلام كرد كه رتبه ايران در زمينه فساد از بين ۱۷۶ كشور و قلمرو مورد بررسي به ۱۳۳ رسيد. 
بر اساس جديدترين گزارش، رتبه ايران در زمينه فساد در سال ۲۰۱۲، ۱۳ رتبه نسبت به سال ۲۰۱۱ افزايش داشت. همچنين شاخص ايران در سال ۲۰۱۲، ۲۸ است كه نسبت به ۲۰۱۱ يك واحد بيشتر شده است. در اين گزارش كشور دانمارك با رتبه اول كمترين فساد اقتصادي را در ميان كشورهاي مورد بررسي دارا بود. سازمان شفافيت بين‌الملل براي بررسي فساد اقدام به شاخص‌گذاري بين صفر تا ۱۰۰ كرده است.
 
عدد ۱۰۰ به آن معني است كه در كشور يا قلمرو مربوطه فسادي نيست و عدد صفر يعني آنكه كشور يا قلمرو مورد بررسي بيشترين فساد را دارا است. در جدول سازمان شفافيت شاخص فساد در دانمارك ۹۰ و ايران ۲۸ است. شاخص فساد‌پذيري در ايران نسبت به سال ۲۰۱۱ يك واحد بيشتر شده است. در سال ۲۰۱۱ شاخص فساد در ايران ۲۷ بود.

تخلف ۴۰۹ ميليارد ريالي يک شرکت پتروشيمي

معاون بازرسی و رسیدگی به شکایات سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان گفت: شرکت های تولیدکننده مواد پتروشیمی موظف هستند محصولات خود را در بورس عرضه کنند، در غیر این صورت، واحدهای متخلف را شناسایی و با متخلفان برخورد قانونی خواهیم کرد. 
مجتبی فراهانی  افزود: بازرسان سازمان های حمایت و صنعت، معدن و تجارت استان ها در بیشتر واحدهای پتروشیمی مسقر هستند و در برخی واحدها نیز در زمان فعالیت کاری این واحدها، بازرسان ما حضور می یابند. 

وی اضافه کرد: برای تعدادی از واحدهای تولیدی پتروشیمی که تخلف داشته و همه کالاهای خود را به بورس کالا عرضه نکرده یا کم عرضه بودند پرونده تخلف تشکیل شده است . 

فراهانی گفت: ارزش پرونده تخلف یکی از واحدهای پتروشیمی حدود ۴۰۹ میلیارد ریال بوده که به تعزیرات ارسال شده است و حکم نهایی و جریمه این شرکت متخلف نیز پس از طی مراحل قانونی در سازمان تعزیرات حکومتی اعلام می شود . 

وی تاکید کرد: علاوه بر عرضه کالای پتروشیمی در خارج از بورس کالا با آن دسته از واحدهای پتروشیمی که در مواردی گرانفروشی دارند ، برخورد و نسبت به معرفی آنها به مراجع قانونی به ویژه سازمان تعزیرات حکومتی اقدام خواهد شد. 

معاون بازرسی و رسیدگی به شکایات سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان گفت: برخی واحدهای تولیدکننده محصولات پتروشیمی با استفاده از عوامل فرصت طلب و دلال با روش های عرضه نکردن، کم عرضه کردن و گران فروشی به ایجاد التهاب در بازار این محصولات دامن می زدند که علاوه بر برخورد با این واحدها، با دلالان و عوامل فرصت طلب نیز برخورد کردیم و قصد داریم دست آنها را از این بازار کوتاه کنیم. 

فراهانی افزود: با توجه به اینکه محصولات پتروشیمی از اقلام تعیین کننده در قیمت تمام‌ شده محصولات تولید داخلی به شمار می‌روند، ضرورت کنترل محصولات پتروشیمی از اولویت های نخست ما در طرح تشدید بازرسی ها به شمار می رود که در حال اجراست .


کارخانه یخچال سازی بوژان با ۲۴۲ کارگر تعطیل شد



مدیرعامل کارخانه یخچال سازی «بوژان» افزایش بی سابقه نرخ قطعات وارداتی را عامل بروز بحران و تعطیلی این واحد تولیدی ذکر کرد.
کیوان کاظمی در این باره گفت: یخچال سازی بوژان خرم آباد با ۲۴۲ کارگر رسمی و قراردادی طی سالهای گذشته تولید خوبی داشت، اما هم اکنون به دلیل افزایش نرخ ارز در واردات کمپرسورهایی که از عمده قطعات برای تولید این محصول محسوب می‌شوند، دچار مشکل شده است.
او افزود: در سال گذشته با وجود مشکلات اقتصادی، برای خرید هر یک از این کمپرسور‌ها حدود ۵۷ هزار تومان پرداخت می‌کردیم، اما رقم خرید این قطعه در سال جاری به ۱۴۵ هزار تومان رسیده است.
کاظمی ادامه داد: با اینکه از ۱۵ مهرماه سال جاری ناچار شده‌ایم تولید کارخانه را به طور موقت متوقف کنیم، اما سعی کرده‌ایم حقوق کارگران را پرداخت و اشتغال‌شان را حفظ کنیم.
به گفته این کارفرما، واحد‌هایی که نیاز به توسعه و رقابت دارند باید در هنگام لزوم از سوی دولت مورد حمایت قرار گیرند چرا که بی توجهی به مشکلات این واحد‌ها تبعات غیر قابل جبرانی را به دنبال خواهد داشت.
کاظمی در تشریح این ادعا گفت: اگر اجرای مصوبات و وعده‌های دولت در موعد مقرر محقق نشود، واحدهای تولیدی توسعه نخواهند یافت چرا که با افزایش نرخ تورم، پرداخت تسهیلاتی که در سالهای گذشته درخواست شده بود دیگر ثمری نخواهد داشت.
مدیرعامل کارخانه بوژان در پایان ابراز امیدواری کرد که با تحقق یافتن وعده‌ها و مصوبات دولت، این کارخانه بتواند تولید را از سر بگیرد و مانع از دست رفتن فرصت‌های شغلی موجود شود.

۱۳۹۱ آذر ۱۵, چهارشنبه

پنج تجمع اعتراضی کارگران در یک روز در شهرهای مختلف

روز گذشته در شهرهای مختلف کشور پنج تجمع در اعتراض به بی قانونی های در حوزه کار و معیشت مردم صورت گرفته است. قرار بود پول نفت به سر سفره مردم آورده شود ولی گویا هیچ نشانی از پول نفت نیست بکله سفره بی نان مردم نیز در حال به آتش کشیده شدن است. ماه ها عدم دریافت حقوق کارگران را مجبور کرده است که با خانواده هایشان در تجمعات اعتراضی شرکت کنند. مسئولین کشور و حاکمین چشم خود را بر همه این نابسامانی ها بسته اند و به زعم رهبری “کشور در شرایط پیشرفت مطلوب قرار دارد.”
کارگران نساجی مازندران در اعتراض به ۲۷ ماه عدم دریافت حقوق مقابل مجلس تجمع کردند. این دومین روز متوالی است که این کارگران مازندرانی به تهران آمده اند و در مقابل مجلس تجمع کردند.
در اهواز نیز کارگران کارخانه قند و تصفیه شکر اهواز در اعتراض به تعویق حقوق ۲۲ ماه گذشته خود و همچنین محرومیت از خدمات رایگان درمانی مقابل استانداری خوزستان تجمع کرده بودند. این سومین روز متوالی تجمع این کارگران معترض بود که روز گذشته به همراه خانواده‌هایشان به مقابل استانداری خوزستان آمده بودند.
در سیرجان کارگران شرکت نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن سیرجان (تراورس)، به علامت اعتراض به وضعیت حقوق، مزایا و عدم پرداخت بیمه که از چند روز پیش تا کنون در اعتصاب به سر می برند. به گزارش خبرگزرای مهر این کارگران صبح روز سه شنبه مقابل راه آهن سیرجان تجمع کردند.
در استان خراسان رضوی کارگران یکی از شرکت‌های خصوصی شده راه‌ آهن در اعتراض به نامعلوم بودن وضعیت استخدامی شان و قطع شدن حقوق و مزایا برای چندمین بار دست به تجمع اعتراضی زدند.
یکی از کارگران معترض حاضر در تجمع به خبرنگار ایسنا گفت: در سال ۸۱ اداره خط که یکی از ادارات راه‌ آهن است به یک شرکت خصوصی به نام تراور واگذار شد، آن زمان به این افراد گفته شد شما مامور یک شرکت نیمه دولتی شده‌اید و تا سال ۸۹ این افراد مانند سایر افراد راه‌آهن حقوق و مزایای خود را به موقع دریافت می‌کردند و هیچ مشکلی نیز وجود نداشت. در سال ۸۹ سازمان خصوصی‌سازی طبق اصل ۴۴ قانون اساسی اعلام کرد که شرکت تراور را به یک شرکت خصوصی در فرابورس واگذار کردیم و به دلیل آن‌که در فرابورس متقاضی خریدی وجود نداشت به مزایده گذاشته شد و این شرکت در ‌‌نهایت به شرکت گروه امیر منصور آریا واگذار شد.
همزمان کارکنان این شرکت به راه‌آهن گوشزد کردند که حالا که کلا این شرکت به یک شرکت خصوصی واگذار شده است دوباره نیروهای آن را به راه‌آهن برگردانید، اما راه‌آهن کشور اعلام کرد شما طبق دستور سازمان خصوصی‌سازی به شرکت گروه امیرمنصور آریا واگذار شده‌اید که متاسفانه این شرکت‌‌ همان شرکت اصلی در پرونده اختلاس بزرگ سه هزار میلیاردی کشور بود.
امروز به دلیل نداشتن متولی کم‌کم تمام مزایا قطع شده است و هرگونه مزایا از قبیل پاداش، حق ماموریت، اضافه کاری، سهمیه بلیت رایگان و… قطع شده است و آن‌قدر ادامه یافت که نیروهای خدمات درمانی راه‌آهن علاوه بر قطع شدن تمام مزایا، حقوقشان نیز با‌‌ همان تعرفه سال ۹۰ داده می‌شود. از طرف دیگر خیلی از نیروهایی که روزمزد بودند، از تیرماه حق بیمه آن‌ها قطع شده است و هیچ پولی به تامین اجتماعی بابت حق بیمه این کارکنان واریز نشده است و نیرویی که ۲۸ سال سابقه دارد امروز بدون دفترچه تامین اجتماعی است. به همین دلیل در شهرهای کرمان، شاهرود، یزد، اصفهان، اهواز و بندرعباس به اسم این‌که این شرکت منحل شده نیرو‌ها نیز در حال تعدیل هستند.
در ماده ۲۱ سازمان خصوصی‌سازی کشور آمده است که اگر قصد واگذاری سازمانی را به بخش خصوصی دارید باید چند موضوع را مدنظر گرفت، اول آن‌که کارمندان باید اعلام رضایت کنند و دیگر آنکه تا زمانی که شرکت مادر ظرفیت خالی دارد نباید نیرو‌ها را واگذار کند، اما راه‌آهن از سال ۸۹ تا امروز ۴۰۰ نفر نیرو با عناوین مختلف سوزن‌بان، مانورچی و… در خراسان استخدام کرده است و حاضر نیست این نیرو‌ها را بازگرداند و حرفشان آن است که دولت می‌خواهد بدنه‌اش را کوچک کند و چون شما از طریق سازمان خصوصی‌سازی واگذار شدید دیگر نمی‌توانید برگردید.
در مقابل خبرنگار ایسنا که در محل حاضر شد ابتدا هیچ یک از مسوولین راه‌آهن پاسخگو نبود و همه کلا وجود چنین اعتراضی را منکر می‌شدند و مدعی بودند نه تجمعی و نه اعتراضی در کار نبوده است، و هم‌چنین مانع از ورود عکاس این خبرگزاری به محل و گرفتن عکس شدند. در ‌‌نهایت بشارتی مدیر روابط عمومی راه‌آهن خراسان رضوی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا منطقه خراسان، نیز این خبر را به کل تکذیب کرد و مدعی شد که هیچ‌گونه اعتراض و تحصنی وجود نداشته است.
در تهران بیش از ۳۰ نفر از کار‌شناسان و کارمندان موزه‌های تهران در مقابل ارگ آزادی تجمع کرده و خواستار رسیدگی به وضعیت مالی خود شده‌اند. به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی طی ماه‌های گذشته حقوق بسیاری از آن‌ها داده نشده و هیچ مسئولی هم پاسخگو نبوده است.
موزه‌های تهران که زیر نظر ستاد مرکزی سازمان میراث فرهنگی بودند، چند سال پیش استانی شده و موزه‌های تهران هم زیر نظر اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران قرار گرفتند. کارمندان و کار‌شناسان که معترض به وضعیت مالی نابسامانشان شدند. بیشتر آن‌ها نزدیک ۱۴ و ۱۵ سال سابقه کاری دارند. گفته می‌شود که محمد حسین فراهانی، رییس میراث فرهنگی تهران به مقابل ارگ آمده و معترضان را دعوت به آرامش کرده است. او از کارمندان موزه‌ها خواسته به میراث فرهنگی تهران بروند تا در آنجا وضعیت مالی و حقوقشان مشخص شود.

سومین تجمع کارگران قند اهواز؛ به همراه خانواده‌ها

کارگران کارخانه قند و تصفیه شکر اهواز برای سومین روز متوالی در مقابل استانداری خوزستان تجمع کردند.
محرومیت از خدمات رایگان درمانی تجمع کرده بودند، امروز صبح به همراه خانواده‌هایشان به مقابل استانداری خوزستان آمدند.
یکی از کارگران قند اهواز درباره علت همراهی خانواده‌های کارگری در این تجمع به خبرنگار ما گفت: معمولا بعد از این تجمع‌ها، وقتی به خانه می‌رسیم خانواده منتظر شنیدن اخبار خوب درباره رفع مشکلات و تاریخ پرداخت حقوق هستند اما از آنجا که مسئولان هیچ‌وقت جواب مشخصی به ما نمی‌دهند ما هم جوابی برای خانواده‌هایمان نداریم و شرمنده‌شان می‌شویم. امروز آن‌ها را به همراه آوردیم تا خود شاهد باشند.
هوشنگ طاهری، عضو شورای اسلامی کار کارخانه قند اهواز نیز که در این تجمع حضور داشت، از تشکیل جلسه‌ای ویژه با حضور معاون سیاسی استانداری، معاون دادستانی، مدیرکل کار استان و نمایندگانی از تامین اجتماعی، بانک ملی و ملت در استانداری خوزستان خبر داد.
طاهری درباره نتیجه این جلسه گفت: امروز مقرر شد کمیته‌ای کارگری که در استانداری تشکیل شده است وظیفه تشخیص مالک واقعی کارخانه را به عهده بگیرد و پس از مشخص شدن مالکیت، کارگران می‌توانند مطالبات خود را از مسیر قانونی پی‌گیری کنند.

تجمع كارگران نساجی مازندران برای دومین روز متوالی

200 کارگر نساجی مازندران که به نمایندگی از همکارانشان از دیروز به تهران آمده‌ بودند، امروز برای دومین روز متوالی تجمع کردند.
با اتمام بی‌نتیجه تجمع دیروز این کارگران در مقابل ساختمان نهاد ریاست جمهوری، کارگران معترض امروز نیز در تهران ماندند تا تجمع دیگری در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی برپا کنند.
بنا بر این گزارش، کارگران علاوه بر اینکه به تعویق ۲۷ ماهه حقوقشان معترض‌اند، از محقق نشدن وعده‌های مسئولان دولتی که در تجمع اعتراضی ماه گذشته‌ به آنان داده شده بود نیز گلایه‌مندند.
سعید ابراهیمی، نماینده منتخب کارگران نساجی مازندران به ایلنا گفته است که با وجود گذشت چهار روز از مهلت مقرر شده، نماینده کارفرما به توافق خود در خصوص بازگشایی کارخانه و پرداخت مطالبات کارگران عمل نکرده است.
گفتنی است، در اواخر ماه گذشته کارگران کارخانه نساجی مازندران، نماینده سرمایه گذار و خریدار خارجی کارخانه با اطلاع برخی مسئولان کشوری و استانی در خصوص بازگشایی کارخانه و پرداخت مطالبات معوقه کارگران توافق کرده بودند.
به موجب این توافق نماینده کارفرمای خارجی کارخانه نساجی مازندران متعهد شده بود تا ۱۰ آذرماه ۲ میلیارد تومان بابت بخشی از مطالبات معوقه کارگران پرداخت کند و هم‌زمان کارخانه را بازگشایی کند.

توقف تولید كارخانه تیك تاك قزوین

یك عضو شورای اسلامی کار کارخانه تیک تاک قزوین از تاخیر در پرداخت حقوق ۶۰ کارگر این کارخانه خبر داد.
علی حاجی‌وند با اعلام توقف تولید كارخانه تیك تاك، به ایلنا گفت: کارفرمای این کارخانه افزایش قیمت مواد اولیه تولید به تبع افزایش قیمت دلار را دلیل تعطیلی عنوان كرده و گفته است كه تولید این كارخانه دیگر صرفه اقتصادی ندارد.
این فعال کارگری تعداد كارگران رسمی كارخانه تیك تاك را ۳۵ نفر عنوان كرد و گفت: كارگران رسمی با سوابق بیش از ۲۲ سال، حقوق مهر و آبان ماه خود را دریافت نکرده‌اند و تنها در شهریور ماه مبلغی به صورت علی‌الحساب به آنان پرداخت شده است.
نماینده کارگران کارخانه تیک تاک در باره مطالبات حقوقی کارگران قراردادی نیز گفت: این کارگران پس از خاتمه مدت قرارداد کار  هم اکنون از سوی کارفرما برای دریافت بیمه بیکاری به اداره کار معرفی شده‌اند و حقوق آنان نیز یک ماه به تعویق افتاده است.
حاجی‌وند گفت: تعدادی از کارگران رسمی که در شرف بازنشستگی قرار دارند به سبب پرداخت نشدن چند ماه از حق بیمه‌شان شرایط بازنشستگی ندارند.

۱۳۹۱ آذر ۱۲, یکشنبه

نامه رضا شهابی به لاریجانی: آنچه امروز در زندان می گذرد مرگ تدریجی زندانیان است


رضا شهابی فعال کارگری محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در نامه ای خطاب به رییس قوه قضاییه با هشدار نسبت به وضعیت جسمانی خود و انتقاد از تغذیه ناسالم و نبود مواد غذایی کافی و کیفیت بسیار بد غذا و ازدحام جمعیت در زندان اوین گفته است: در نتیجه مشکلات استراحت و خواب نه تنها بیماری و آثار عمل جراحی در من رو به بهبودی نگذاشته بلکه بیم آن می رود که بر اثر بی توجهی مقامات مسئول هرچه پزشکان رشته اند پنبه شود.
به گزارش کلمه، این زندانی سیاسی در نامه خود از آنچه مرگ تدریجی زندانیان و فرسودگی فیزیکی و ذهنی آنها نامیده سخن گفته و به رییس دستگاه قضاء هشدار داده که “اگر به خاطر بی توجهی های بعدی اتفاق و حادثه ای برای من و کسان دیگری چون من در زندان روی دهد، مسئولیت آن با قوه قضائیه و سازمان زندان ها و البته در راس آن مسئولین بلند پایه کشور خواهد بود.”
او در این نامه می نویسد: آنها که از عدالت و مهر ورزی و رفاه و آسایش و آزادی و آوردن پول نفت به سر سفره مردم حرف می زدند، توسط افراد مرتبط با آنها مانند گروه آریا و غیره در طول مدت حکومتشان دست به اختلاس و غارت اموال مردم زده یا پول بیت المال را میلیارد میلیارد تومان بالاکشیده اند یا از عوامل سال ها سرکوب بوده اند، در زندان هم به ریاست و زندگی اشرافی خود ادامه می دهند و هر روز با خانواده هایشان تماس تلفنی دارند. این چه عدالتی است که در آن راهزنان و گردنکشان و ویژه خواران دیروز و امروز از همه امکانات بهره مند اند اما اقلیتی نجیب صرفا به خاطر دفاع از حقوق مشروع قانونی و آزادی و آزادی خواهی و برابری طلبی از همه چیز محرومند.
رضا شهابی فعال کارگری محبوس در زندان اوین پیش تر در دادگاه انقلاب اسلامی به شش سال زندان،‌ پنج سال محرومیت از فعالیت سندیکایی و پرداخت هفت میلیون تومان جریمه محکوم شده بود. او در خرداد سال ۸۹ در کرج بازداشت شده بود.
متن کامل این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:
ریاست محترم قوه قضائیه
با سلام و احترام
قریب یک سال است از وخامت وضع جسمانی ام به خصوص در ناحیه گردن می گذرد. یک سال قبل در همین روزها بود که پس از ۱۹ ماه بازداشت در سلول انفرادی غیر قانونی در بازداشگاه آزاردهنده ۲۰۹، از ناحیه گردن به دلیل فشارهای وارده در هنگام بازجویی دچار درد شدید شدم و تنها پس از پیگیری های خانواده و فعالین کارگری و اعتصاب غذا بود که مسئولان وزارت اطلاعات مجوز انتقال مرا به بند عمومی ۳۵۰ صادر کردند. اما در حالیکه از شدت درد قادر به حرکت کردن نبودم، اعزام مرا به بیمارستان منوط به شروطی کردند.
وضعیت جسمانی ام قبل از عمل طوری بود که پزشک قانونی با مشاهده وضعیت جسمی ام در بهداری زندان اوین و مطالعه نظر پزشک معتمد اعلام کرد: وضعیت شما حاد است و باید جراحی کنید. چون می دانستم احتمال بازگشت به زندان پس از عمل وجود دارد، با آن مخالفت می کردم تا اینکه پزشک قانونی وعده داد که با مرخصی پس از عمل موافقت می کند. اکنون حدود ۳ ماه است که بعد از عمل جراحی با وجود نیاز و تائید پزشکی مبنی بر ضرورت استراحت در منزل به جای رفتن به مرخصی استعلاجی قانونی و استفاده از مرخصی که در مورد همه زندانیان مشابه رایج است، به خاطر فشار وزارت اطلاعات دوباره به بند ۳۵۰ منتقل شدم. در اینجا به دلیل تغذیه ناسالم و نبود مواد غذایی کافی و کیفیت بسیار بد غذا و ازدحام جمعیت و در نتیجه مشکلات استراحت و خواب نه تنها بیماری و آثار عمل جراحی در من رو به بهبودی نگذاشته بلکه بیم آن می رود که بر اثر بی توجهی مقامات مسئول هرچه پزشکان رشته اند پنبه شود.
همه این ها در حالی است که بنابر توصیه مکتوب پزشک و جراح معالج به دادستانی باید حداقل ۲ ماه برای استراحت به منزل منتقل شده و به صورت مداوم و حرفه ای در خارج از زندان فیزیوتراپی شوم تا اندک اندک به وضعیت عادی خود برگردم.
مسئولان قوه قضائیه به توصیه پزشک عمل نکرده اند و این باعث شده است تا به خونریزی پی در پی از ناحیه بینی، سر، سرشانه ها، بازوی دست چپ و درد شدید کمر دچار شوم. در نتیجه علایم بعد از عمل جراحی یعنی احساس درد شدید در سر و چشم ها، بی حس شدن درد مداوم در بازوی چپ (هرچند کمتر از دوران عمل جراحی)، بی حس شدن انگشت کوچک و دست چپ و مواردی دیگر شوم. از طرفی درد کمر بیشتر شده و هر دوپایم با مشکل مواجه شده و همه روزه خواب می رود و روز به روز سست تر می شوند، به طوری که بدون ماساژ دادن و کمک هم اتاقی ها امکان بلند شدن از زمین را ندارم. متاسفانه وعده های مسئولان برای دادن مرخصی تاکنون عملی نشده است و حتی در اعزام به بیمارستان سستی می شود که این نشان از بی اهمیتی جان زندانیان سیاسی برای دادستان و سایر مقامات دارد، در حالی که اینگونه سستی ها و بی مبالاتی ها باعث مرگ زندانیان در بازداشگاه ها شده و می شود.
اگر به هشدارهای دلسوزانه زندانیان سیاسی که در قالب بیانیه، اطلاعیه و نامه هایی به مسئولین زندان ارائه می شد، توجه می کردند، چه بسا امکان داشت جلوی چنین اتفاقاتی را گرفت، به طور مثال آقایان هدی صابر، محسن دکمه چی و بسیاری از زندانیان گمنام دیگر همچون ستار بهشتی که بر حسب اتفاق ۲۰ ساعتی را در ۳۵۰ گذراند، قربانیان این بی مبالاتی ها و بی توجهی ها هستند و این وضعیت نامناسب جسمانی و روحی با نداشتن امکان تلفن کردن به خانواده همراه شده است. واقعا دیدن درد زندانیانی که از شهرستان به تهران منتقل شده و ماه هاست از تلفن کردن محروم اند، و در نهایت مشکلات بسر می برند، آنهم در حالیکه خانواده بضاعت و توان آمدن به تهران را ندارند، امکان تحمل ناملایمت ها را برای کسانی چون من کمتر می کند. به این ها اضافه کنید کیفیت بسیار پایین غذایی زندان اوین را که حقیقتا مگر از سر اجبار گرسنگی، قابل خوردن نیست و اغلب روزها، زندانیان غذای زندان را نمی خورند. گوشت قرمز و سفید روز به روز کمتر می شود و دیگر اصلا وجود ندارد، سهمیه ماست به یک روز در هفته کاهش یافته و اساسا هیچ نوع میوه و سبزی ای به زندانیان داده نشده در حالیکه به دلیل قصور عمومی بنیان اقصادی خانواده ها ویران شده است، شماری از کالاها در زندان آن هم با قیمت بالاتر از قیمت فروش در خارج از زندان و با کیفیت نازلتر به زندانیانی که دارای مشکلات مالی فراوان هستند، فروخته می شود.
تعداد قابل توجهی از زندانیان، گرفتار مشکلات شدید مالی اند. تراکم بیش از حد زندانیان در اتاق ها (هر اتاق تقریبا ۲۶ متر مریعی حداقل ۲۰ نفر) سرانه فضایی زندان را به شدت کاهش داده و بوی بد فاضلاب و کهنه بودن تاسیسات و کوچک بودن فضای هواخوری تحمل شرایط زندان را بسیار دشوار کرده است. مستعمل بودن تاسیسات باعث قطع برق در شب ها و روزهای بارانی و سرد شدن آب حمام به ویژه آب گرم در حمام و سرویس های بهداشتی باعث بروز مشکلاتی از جمله سرما خوردگی زندانیان می شود و گویی در و دیوار و همه جای زندان انسان را روحا و جسما شکنجه می دهد. ملاقات کابینی هر هفته با محدودیت های بیشتر مواجه شده. ملاقات حضوری خلاف نص صریح آئین نامه زندان ها هر ماه یکبار داده نمی شود و در مورد آزادی مشروط و مرخصی که حق هر زندانی است، وضع به مراتب بدتر است.
آنها که از عدالت و مهر ورزی و رفاه و آسایش و آزادی و آوردن پول نفت به سر سفره مردم حرف می زدند، توسط افراد مرتبط با آنها مانند گروه آریا و غیره در طول مدت حکومتشان دست به اختلاس و غارت اموال مردم زده یا پول بیت المال را میلیارد میلیارد تومان بالاکشیده اند یا از عوامل سال ها سرکوب بوده اند، در زندان هم به ریاست و زندگی اشرافی خود ادامه می دهند و هر روز با خانواده هایشان تماس تلفنی دارند. از رئیس قوه قضائیه و قضات و مسئولان مرتبط به زندانیان سیاسی می گویند ما کاره ای نیستیم. ای کاش اختلاس و دزدی کرده بودید تا می توانستیم حکم کمتری به شما بدهیم. راستی این چه عدالتی است که در آن سنگ ها را بسته اند و سگ ها را رها کرده اند؟ کدام وجدان بیدار می تواند آرام باشد در حالیکه هر روز چندین میلیارد تومان از سرمایه های مورد نیاز متخصصان و اساتید دانشگاه و کارمندان و کارگران و مهندسان به دلیل واهی و پرونده سازی هدر می رود. این چه عدالتی است که در آن راهزنان و گردنکشان و ویژه خواران دیروز و امروز از همه امکانات بهره مند اند اما اقلیتی نجیب صرفا به خاطر دفاع از حقوق مشروع قانونی و آزادی و آزادی خواهی و برابری طلبی از همه چیز محرومند.
دفاع بنده از حقوق عده ای کارگر مظلوم و زحمتکش و مورد تهدید واقع شده در شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، کدام قسمت امنیت ملی را به خطر انداخته است؟ مگر نه این است که همین صدا و سیما هر روز تصاویر میلیون ها کارگر و شهروند اعتصابی و اعتراضی اروپا را با افتخار نشان داده، از آنها تجلیل می کند، آیا آنها با ما تفاوت دارند؟ چه شده است که همان عمل در یک نقطه ای این ارض جرم و در نقطه ای دیگر افتخار محسوب می شود؟ آیا این مصداق معیارهای دوگانه حقوق بشری نیست که هر روز دیگران را بدان متهم می کنیم؟ چرا خانواده ای باید به خاطر یک ملاقات ۲۰ دقیقه ای کابینی آنهم در هفته یکبار، مدام آزار و اذیت شده و مورد هتاکی و بی احترامی قرار گیرند؟ چرا مسئولان زندان و دادستانی به خواسته های خانواده های زندانیان بی توجهی می کنند؟ آیا ویران کردن بنیان اقتصادی و مالی و شغلی ما کافی نبوده است؟ با کدام معیار انسانی تیشه به ریشه خانواده هایمان می زنید؟ جرم آنها چیست؟ چرا می خواهید خانواده ها را آنقدر اذیت کنید که بازدارنگی را به چاردیواری خانه ها بکشانید؟
مدتهاست درخواست اعزام به دندانپزشکی و پزشک متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات را داشته ام اما پاسخی دریافت نکرده ام. چرا زندانیان سیاسی را مجبور به پوشیدن لباس مجرمان با آن وضع مسخره کرده اید؟ چرا دادستان تهران و رئیس جدید زندان اوین شمشیر را برای بند ۳۵۰ از رو بسته اند؟ بی گناه تر از این زندانیان کدام زندانیان هستند؟
چرا حقوق شهروندی، حقوق اساسی و حقوق ما به عنوان زندانی در محیط زندان آشکارا زیر پا گذاشته می شود؟ آیا این چیزی جز مرگ تدریجی زندانیان و فرسودگی فیزیکی و ذهنی آنهاست؟ ما به زندان محکوم شده ایم آنهم به ناردست اما به این همه رنج و محدودیت که محکوم نشده ایم. و اما زندانیان را به جان هم انداختن چه چیزی جز شکنجه نرم است؟ تاکی باید به خاطر ملاحظات رسانه ای در مقابل مطالبات انسانی خود کوتاه بیاییم؟ مگر قویه قضائیه طبق اصل ۵۶ قانون اساسی جدا از قوای دیگر نیست؟ مگر قویه قضائیه طبق اصل ۵۷ قانون اساسی مستقل از قوای دیگر نیست؟ پس چرا وزارت اطلاعات یک دفتر فضولی در داخل زندان اوین بند ۳۵۰ که متعلق به سازمان زندان ها و قویه قضائیه است دایر کرده است؟ آیا این اقتدار آن وزارت، ضعف قویه قضائیه را نشان نمی دهد؟ مگر جز این است که ما را با اتهام های واهی و پرونده سازی و بازجویی های غیرقانونی به سال ها زندان محکوم کرده و به زندان فرستاده اند؟ پس دایر شدن این دفتر فضولی در داخل بند سیاسی به چه معناست؟
من به عنوان یک کارگر شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و عضو سندیکای کارگران شرکت واحد از همان اولین روز دستگیری با قطع حقوق و مزایا و بیمه تامین اجتماعی توسط مسئولان شرکت واحد که ظاهرا با درخواست وزارت اطلاعات بوده است مواجه شده ام. در حالیکه هیچ منبع درآمد دیگری نداشته و ندارم. خانواده ام در سخت ترین شرایط اقتصادی به سر می برند و توان تهیه پول پیش خانه و اجاره منزل و هزینه های سرسام آور افسارگسیخته زندگی را ندارند.
من نسبت به موارد فوق و چنین مواردی اعتراض دارم. جرم من دفاع از حقوق خودم و همکارانم و هم طبقاتی هایم بوده و هست و خواستار رسیدگی مسئولان باوجدان به این وضعیت هستم.
اگر به خاطر بی توجهی های بعدی اتفاق و حادثه ای برای من و کسان دیگری چون من در زندان روی دهد، مسئولیت آن با قویه قضائیه و سازمان زندان ها و البته در راس آن مسئولین بلند پایه کشور خواهد بود.
رضا شهابی
زندان اوین بند ۳۵۰ اوین ۶ آذر ۱۳۹۱
عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی